همین که باران ناگهانی بند آمد، سمفونی جیرجیرک‌ها هوا را پر کرد، در حالی که رشته‌های مه پراکنده شدند و پهنه‌ای بی‌کران از لاجورد را آشکار ساختند.
آسمان که از دلِ زلالیِ پس از باران بیرون آمده بود، به بومِ نقاشیِ نیلگونِ بلورین تبدیل شد. نسیم ملایمی به پوست می‌وزید و در گرمای سوزان تابستان، حسِ آرامشِ تازه‌ای به آدم می‌داد.
کنجکاو هستید که زیر پارچه برزنتی سبز رنگ تصویر چه چیزی نهفته است؟ یک بیل مکانیکی HITACHI ZAXIS 200 در آن پنهان شده است، نمونه‌ای از مهارت ساخت و ساز.
در طول درخواست اولیه مشتری، ابعاد ارائه شده L710 * W410 * H400 سانتی‌متر و وزن آن 30500 کیلوگرم بود. آنها برای حمل و نقل دریایی به خدمات ما مراجعه کردند. غریزه حرفه‌ای ما اصرار داشت که هنگام جابجایی محموله‌هایی با اندازه غیرمعمول، از شما عکس گرفته شود. با این حال، مشتری یک عکس پیکسلی و نوستالژیک به اشتراک گذاشت.
در نگاه اول، عکس ارائه شده با توجه به اینکه تصویر مشتری از کالای کانتینری بود، بررسی دقیق را ایجاب نمی‌کرد. ما فکر کردیم که با توجه به برخورد با محموله‌های متعدد بیل مکانیکی، الزامات خاص زیادی نمی‌تواند وجود داشته باشد. در نتیجه، من به سرعت یک طرح کانتینری و یک پیش‌فاکتور جامع تهیه کردم که مشتری مشتاقانه آن را پذیرفت و بدین ترتیب فرآیند رزرو آغاز شد.
در طول مدت انتظار برای رسیدن محموله به انبار، مشتری یک تغییر اساسی ایجاد کرد: درخواست جداسازی قطعات. طرح دقیق این بود که بازوی اصلی برداشته شود و ابعاد سازه اصلی به ۷۴۰ * ۴۰۵ * ۳۵۵ سانتی‌متر و ابعاد بازو به ۷۲۰ * ۴۳ * ۷۰ سانتی‌متر تغییر یابد. وزن کل به ۲۶۵۲۰ کیلوگرم رسید.
با مقایسه این داده‌های جدید با داده‌های اولیه، اختلاف ارتفاع تقریباً ۵۰ سانتی‌متری کنجکاوی ما را برانگیخت. از آنجا که هیچ نمای فیزیکی وجود نداشت، یک کانتینر HQ اضافی را به مشتری توصیه کردیم.
درست زمانی که داشتیم طرح کانتینری کردن را نهایی می‌کردیم، مشتری عکسی واقعی از محموله ارائه داد که شکل واقعی آن را نشان می‌داد.
با دیدن ماهیت واقعی محموله، چالش دومی پدیدار شد: اینکه آیا بازوی اصلی را جدا کنند یا خیر. جدا کردن قطعات به معنای نیاز به یک کانتینر HQ اضافی بود که هزینه‌ها را افزایش می‌داد. اما جدا نکردن قطعات به این معنی بود که محموله در یک کانتینر 40FR جا نمی‌شد و باعث مشکلات حمل و نقل می‌شد.
با نزدیک شدن به مهلت مقرر، تردید مشتری همچنان ادامه داشت. تصمیم‌گیری سریع ضروری بود. پیشنهاد کردیم ابتدا کل دستگاه ارسال شود و سپس پس از رسیدن به انبار، تصمیم‌گیری شود.
دو روز بعد، شکل واقعی محموله، انبار را مزین کرد. به طرز شگفت‌آوری، ابعاد واقعی آن ۱۲۳۵ * ۴۱۵ * ۵۵۰ سانتی‌متر بود که معمای دیگری را مطرح می‌کرد: تا کردن بازو برای کاهش طول، یا بلند کردن بازو برای کاهش ارتفاع. هیچ‌کدام از این دو گزینه عملی به نظر نمی‌رسید.
پس از بحث و گفتگو با تیم حمل بار بزرگ و انبار، با جسارت تصمیم گرفتیم فقط بازوی کوچک‌تر و سطل را جدا کنیم. ما فوراً مشتری را از این طرح مطلع کردیم. اگرچه مشتری همچنان مردد بود، اما درخواست یک کانتینر 20GP یا 40HQ را به صورت احتمالی مطرح کرد. با این حال، ما به راه‌حل خود اطمینان داشتیم و منتظر تأیید مشتری در مورد طرح جداسازی بازوها بودیم تا بتوانیم کار را ادامه دهیم.
در نهایت، مشتری، با ذهنیتی تجربی، با راه حل پیشنهادی ما موافقت کرد.
علاوه بر این، به دلیل عرض محموله، ریل‌ها کمترین تماس را با کانتینر 40FR داشتند و بیشتر در حالت معلق قرار می‌گرفتند. برای اطمینان از ایمنی، تیم حمل بار بزرگ پیشنهاد جوشکاری ستون‌های فولادی در زیر ریل‌های معلق را برای پشتیبانی از کل دستگاه ارائه داد، ایده‌ای که توسط انبار اجرا شد.
پس از ارسال این عکس‌ها به شرکت حمل و نقل برای تأیید، آنها از حرفه‌ای بودن ما تمجید کردند.
پس از چند روز تلاش بی‌وقفه برای اصلاح نقشه، موانع دشوار به طور کامل پشت سر گذاشته شدند، که دستاوردی رضایت‌بخش بود. حتی در این بعدازظهر سوزان تابستانی، گرمای خفه‌کننده و کسالت از بین رفته بود.
زمان ارسال: ۲۱ آگوست ۲۰۲۳